CBB BEVESTIGT DAT DE NETBEHEERDER OOK ZONDER STORINGSRESERVE COMPENSATIE MOET BETALEN BIJ EEN STORING
De feiten
Twee windmolens van de Coöperatieve Windenergievereniging Meerwind U.A. zijn sinds 2013 aangesloten op het elektriciteitsnet van Liander. De windmolens zijn op dit net aangesloten met een enkelvoudige kabelverbinding zonder storingsreserve (een zogenoemde maatwerkaansluiting in plaats van een standaardaansluiting met twee kabelverbindingen). Een aansluiting met een enkelvoudige kabelverbinding is goedkoper dan een aansluiting met twee kabelverbindingen, maar het risico op stroomonderbrekingen is bij een enkelvoudige kabelverbinding wel groter. Gelet op dit laatste, heeft Liander bij het sluiten van de aansluit- en transportovereenkomst aangegeven dat de aansluiting voor eigen rekening en risico van Meerwind is en dat Meerwind afziet van een compensatievergoeding bij storingen. Meerwind is hiermee akkoord gegaan met dien verstande dat bij strijd tussen de contractuele afspraken en wet- en regelgeving, wet- en regelgeving prevaleert.
Op 10 oktober 2016 heeft er een storing plaatsgevonden, die werd veroorzaakt door een (gestuurde) boring die werd uitgevoerd door een (onder)aannemer van Liander. Deze storing was op 25 oktober 2016 verholpen. Meerwind heeft Liander verzocht om haar schade te vergoeden. Liander heeft laten weten dat zij, gelet op de gemaakte afspraken, geen aanleiding ziet voor een compensatievergoeding. Meerwind heeft vervolgens hierover een klacht ingediend bij de Autoriteit Consument en Markt (ACM).
Besluit ACM
ACM heeft bij besluit van 18 april 2018 de klacht van Meerwind gegrond verklaard en vastgesteld dat Liander in strijd met artikel 24, eerste lid, van de Elektriciteitswet[1] juncto artikel 6.3.1 van de Netcode elektriciteit[2] heeft gehandeld door geen compensatievergoeding uit te betalen. “Volgens ACM is de compensatieregeling in paragraaf 6.3 van de Netcode van toepassing nu de onderbreking van de transportdienst ten gevolge van een storing niet is hersteld binnen de genoemde hersteltijd, die in dit geval twee uur bedraagt. De Netcode biedt volgens ACM geen ruimte om contractueel te bepalen dat de compensatievrije hersteltijden niet redelijk zijn en daarom niet gelden. Niet is gebleken dat het de bedoeling is geweest van de wet- en regelgever om de compensatieregeling enkel van toepassing te laten zijn op standaardaansluitingen, dan wel dat deze beperkt zou zijn tot bepaalde categorieën afnemers. Van een uitzonderlijke situatie als bedoeld in artikel 6.3.2 van de Netcode[3] is geen sprake.”[4]
Uitspraak CBb
Liander is tegen dit besluit in beroep gegaan bij het CBb. Het CBb heeft echter bij uitspraak d.d. 17 december 2019 het beroep van Liander ongegrond verklaard. Het CBb heeft onder meer nog overwogen: “ACM heeft er voorts terecht op gewezen dat Liander, voor zover zij de toepasselijkheid van de Netcode op dit punt voor enkelvoudige aansluitingen minder passend acht, een voorstel tot wijziging kan doen.” Het is afwachten of Liander initiatief neemt tot het doen van een dergelijk wijzigingsvoorstel.
Klik op deze link voor de uitspraak van het CBb:
http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CBB:2019:700
Voor vragen op het gebied van energie en recht kunt u contact opnemen met Simone Pipping of Hans Koenders.
[1] Artikel 24, eerste lid, Elektriciteitswet bepaalt: de netbeheerder is verplicht aan degene die daarom verzoekt een aanbod te doen om met gebruikmaking van het door hem beheerde net ten behoeve van de verzoeker transport van elektriciteit uit te voeren tegen een tarief en tegen andere voorwaarden die in overeenstemming zijn met de paragrafen 5 en 6 van dit hoofdstuk.
[2] Artikel 6.3.1 Netcode elektriciteit luidde destijds als volgt: de netbeheerder betaalt, uitgezonderd de in 6.3.2 genoemde omstandigheden, aan aangeslotenen op zijn net bij wie de transportdienst ten gevolge van een storing wordt onderbroken, een compensatievergoeding ter hoogte van het hieronder genoemde bedrag:
(…)
- ingeval van een onderbreking van de transportdienst ten gevolge van een storing in een net met een spanningsniveau van 1 kV tot 35 kV:
(…)
– per aansluiting op een net met een spanningsniveau van 1 kV tot 35 kV: € 0,- bij een onderbreking korter dan 2 uur dan wel € 910,- bij een onderbreking van 2 uur tot 8 uur, vermeerderd met € 500,- voor elke volgende aaneengesloten periode van 4 uur, uit te betalen bij de eerstvolgende jaar- respectievelijk maandafrekening.
[3] Uit artikel 6.3.2 sub b Netcode elektriciteit volgt dat hierbij gedacht kan worden aan aardbevingen, overstromingen, uitzonderlijke weersomstandigheden, terroristische aanslagen en oorlog.
[4] Zie uitspraak CBb d.d. 17 december 2019, ECLI:NL:CBB:2019:700, ro. 1.4.