Het aantal faillissementen van bedrijven en instellingen is in de eerste drie kwartalen van dit jaar met 23% gedaald ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. In totaal gingen 7635 bedrijven (inclusief eenmanszaken en vennootschappen onder firma) en instellingen (stichtingen en verenigingen) de afgelopen negen maanden over de kop. Dit aantal ligt nu onder het niveau van 2010, maar nog wel boven het gemiddelde in de jaren voorafgaand aan de crisis.
In de bouwsector is het aantal faillissementen het meest gedaald. Volgens Bouwend Nederland vloeit dit teruggelopen aantal voort uit de verlaging van het BTW-tarief op verbouwingen en renovaties van woningen.
De iets verbeterde economische omstandigheden en het aantrekken van het consumentenvertrouwen worden in het algemeen als belangrijkste oorzaken van de daling in het aantal faillissementen gezien.
[Bron:www.faillissementsdossier.nl]
Voor bedrijven in financiële nood – voor wier voortbestaan in de kern overigens nog wél voldoende (financieel) perspectief is/moet zijn – kan een crediteurenakkoord nog het laatste redmiddel zijn om een faillissement te voorkomen. Hierbij wordt door het bedrijf dan aangeboden om een bepaald percentage van de schuld te voldoen tegen finale kwijting.
In principe kan een schuldeiser niet zomaar worden gedwongen akkoord te gaan met dit voorstel. Alleen in faillissement, bij surséance van betaling en bij de schuldsaneringregeling voor natuurlijke personen kan een akkoord door de rechter worden vastgesteld en jegens alle schuldeisers verbindend worden verklaard: het zgn. dwangakkoord (‘slechts’ meerderheid van schuldeisers vereist).
Buiten faillissement wordt bij het aanbieden van een akkoord veelal als voorwaarde gesteld dat alle schuldeisers hun medewerking verlenen (unanimiteit is vereist); het voorstel moet dus goed genoeg zijn voor alle schuldeisers en in ieder geval beter dan een faillissementsscenario. Dit betekent tevens dat slechts één tegenstemmer de totstandkoming van een akkoord al kan tegengaan, waarna een faillissement meestal onvermijdelijk is.
Minister Opstelten (Veiligheid en Justitie) heeft afgelopen zomer het wetsvoorstel van de Wet-continuiteit-ondernemingen-II ingediend betreffende de wijziging van de Faillissementswet in verband met de invoering van een nieuwe afdeling ‘Algemeen verbindend verklaring van een akkoord ter sanering van de schulden’; de bepalingen hiervan komen op veel punten overeen met de huidige regeling van het dwangakkoord in faillissement.
Als de voorgestelde bepalingen worden aangenomen en in werking treden, zullen naar verwachting meer (gedwongen) buitengerechtelijke saneringen van bedrijven plaatsvinden, hetgeen in de al dan niet nabije toekomst dus eveneens tot vermindering van de hoeveelheid faillissementen zal kunnen leiden.
Wilt u hierover meer weten? Neemt u dan contact op met Pieter Lettinga.